Alaala ng Rizal Memorial Coliseum

ALAALA NG RIZAL MEMORIAL COLISEUM

Masasabi kong halos laki na rin ako sa Rizal Memorial Coliseum sa Malate, Maynila. Dahil noong hayskul ako'y lagi kaming magkakaklaseng nagpupunta roon upang suportahan ang aming mga atleta sa paaralan, ang Letran Squires na manlalaro ng hayskul at Letran Knights na manlalaro ng kolehiyo sa National Collegiate Athletics Association (NCAA) mula 1981 hanggang 1985. Nagkampyon sa basketball ang Letran ng tatlong magkakasunod na taon noong naroon pa si Avelino "Samboy" Lim.

Mula sa Lawton ay sasakay kami ng biyaheng Quiapo tungong Dakota Harrison at bababa malapit sa Rizal Memorial Coliseum, at lalakad na papunta doon. Talagang pinanonood namin noon ang laban ng Letran, at nagti-cheer ng "Arriba Letran!"

Noong 1982, nakasama ako sa 4th National Taekwondo Championship sa Rizal Memorial Coliseum kung saan kabilang ako sa team ng Letran. Noong 1984, naglaro rin ako sa NCAA sa sports na track and field bilang kinatawan ng Letran. Tinakbo ko pa noon ang 400 meter na obal sa track and field.

Nabigyan man ako ng ilang pagkakataon bilang atleta, hindi naman iyon nagtuloy-tuloy dahil naiba ang ihip ng hangin. Nang ako'y magkolehiyo na sa ibang paaralan, iba na ang aking pinagkaabalahan, at mas tinutukan ko ang ibang bagay.

Hanggang sa makapasok sa isang vocational school na nagdala sa akin sa Hanamaki-shi, Iwate Ken, sa Japan, para sa anim-na-buwang scholarship program. Matapos iyon ay kinuha ako't naging regular na manggagawa bilang machine operator sa Precision Engineered Components Corporation (PECCO) sa Alabang, Muntinlupa at nagtrabaho roon ng tatlong taon mula Pebrero 1989 hanggang Pebrero 1992. 

Nang mag-resign ako sa PECCO, nag-aral muli ako sa kolehiyo noong 1992 hanggang maging aktibo sa kilusang masa. At noong 1997 ay nag-pultaym na bilang aktibista hanggang ngayon.

Naaalala ko ang pagiging atleta ko noon. Kaya humahanga ako sa mga atletang Pinoy na nagsimulang maglaro sa Rizal Memorial Coliseum, na lunsaran noon ng mga magiging kinatawan ng bansa. Sana'y maging matagumpay sila sa kanilang larangan at magkampyon sa mga internasyunal na kumpetisyon.

Mabuhay ang mga atletang Pinoy! Mabuhay ang makasaysayang Rizal Memorial Coliseum! Mabuhay ka, Paris Olympics gold medalist Carlos Yulo!

08.04.2024

* litrato mula sa google

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Mabuhay ang HUKBALAHAP!

Imahe
Mabuhay ang HUKBALAHAP! M abuhay ang Huk o Hukbong Bayan Laban sa Hapon A t kumilos upang palayain ang bayan noon B uhay ay inalay n'yo upang tuparin ang misyon U pang lumaya sa dayo ang inyong henerasyon H ukbo kayong dapat lang pagpugayan hanggang ngayon A ng kasaysayan ninyo'y dapat mabasa ng lahat Y inakap ninyong prinsipyo'y dapat laguming tapat A ral ng pakikibaka'y dapat makapagmulat N ang henerasyon ngayon ay malaman itong sukat G inawa ninyo't sakripisyo'y dapat lang isulat H ukbalahap, mabuhay ang obrero't magsasaka U gnayan n'yo sa masa'y tapat na pakikibaka K alayaan ang puntirya, masa'y inorganisa B urgesya't elitista'y kinalaban ding talaga A ng kasaysayan at saysay ninyo'y dapat mabasa L abis na pinasasalamatan sa pagsisikap A t pagkilos upang tuparin ang mga pangarap H ukbong bayang inalay ang buhay kahit maghirap A ng inyong ginawa'y pinasasalamatang ganap P agpupugay sa mga kasapi ng Huk
Magbasa nang higit pa

Nag-agawan ang mga sisiw sa ulo ng tuyo

Imahe
nag-agawan ang mga sisiw sa ulo ng tuyo tila di nila malaman kung saan itatago ang tuyong natuka, baka maagaw pa't maglaho minsan ko lang kasi silang mapakain ng tuyo nakakatuwang pagmasdan ang kanilang takbuhan nagsawa ba sa patuka ang inaalagaan? o ispesyal ang tuyong nais nilang malasahan? na natira ko lamang nang kanina'y mag-agahan inulam ko'y tuyo, di kinain ang buong ulo hinaluan ko ng tutong ang patukang bigay ko patukang may kanin ay kinain ng mga ito ngunit di na pinansin nang sa tuyo'y magkagulo ang buhay ng sisiw ay nasusubaybayan na rin mula itlog pa sila't nilimliman ng inahin hanggang maging sisiw sila't bigyan ng tutukain at panoorin lang sila'y may bagong tutulain - gregbituinjr.
Magbasa nang higit pa

Ang karapatan natin sa sapat na pagkain

Imahe
ANG KARAPATAN NATIN SA SAPAT NA PAGKAIN Maikling saliksik at sanaysay ni Greg Bituin Jr. Sinasabi nilang dalawa lang umano ang dahilan o sitwasyon kung bakit ka pakakainin ng gobyerno - sa panahon ng digmaan o sa panahon ng kalamidad. Kung wala isa man sa mga ito, kumilos ka o magtrabaho upang makakain. Ang panahon ngayon ay pumapatak sa dalawa - digmaan laban sa COVID-19, at kalamidad dahil hindi na makapagtrabaho ang tao dahil sa ipinatutupad na community quaran-tine, kung saan pinapayuhan ang mga tao, upang hindi mahawa ng sakit, na huwag lumabas ng bahay. Ang karapatan sa pagkain ang isa sa limang karapatang nakasaad sa International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights o ICESCR. Ang apat na iba pa ay ang pabahay, kalusugan, trabaho, at edukasyon. Ang karapatang ito'y nakasulat din sa dokumentong The Right to Adequate Food, OHCHR Fact Sheet No. 34, OHCHR/FAO (2010). Ang OHCHR ay Office of the High Commissioner on Human Rights ng United Nations. 
Magbasa nang higit pa